Cześć,

nazywam się Ola Jaguś z wykształcenia jestem technikiem dentystycznym i przez jakieś 5-6 lat swojego życia modelowałam ceramiczne... zęby. Jednak była to dla mnie bardzo stresująca praca. Trafiłam na warsztaty ceramiczne, które miały być dla mnie odskocznią i faktycznie tak się stało. Modelowanie w glinie jest moją medytacją. Rok temu postawiłam zęby zamienić na kubki, miski i talerze i czuję się z tym o niebo lepiej.

Z małej piwniczki zrobiłam miejsce, w którym mogę spełniać się artystycznie. Puste ściany zapełniłam półkami uginającymi się od szkliw. Na podłodze leżą kilogramy różnego rodzaju glin. Lubię eksperymentować- dlatego jest ich tak wiele- od jasnych, delikatnych po ciemne, chropowate.

Zależy mi na tym, żeby moje naczynia były czymś wyjątkowym. Wierzę, że przedmioty mają duszę i potrafią zamienić codzienne sytuacje w miłe rytuały. Sama doceniam rzeczy, które niosą za sobą historię człowieka. Stronię od masowości.

Moje kubki czy miski nie przypominają tych sklepowych- mają figlarne kształty, każdy jest inny, każdy jest dziełem moich rąk. Nie są perfekcyjne, ale stworzone z olbrzymią pasją. Lubię łączyć ze sobą na pozór niepasujące szkliwa, gładkie z szorstką angobą. Ważny jest dla mnie zmysł dotyku. Na jednym kubku palcami dotykasz szorstką angobę, zaś na górze,
ustami jakby miękkie szkliwo. 

Zawsze przyciągało mnie wzornictwo inspirowane sztuką Azteków i to na moich kubkach też można zauważyć.

Marzyłam o tym by praca była dla mnie przyjemnością i chyba wciąż nie mogę w to uwierzyć, że tak się stało ☀ Teraz na tapecie jest kolejne marzenie o podróżowaniu!

Ściskam,

Ola